Balaca faişəmiz 9 yaşında.. `sənətə` ilk gəlişi başlayır `pornoqrafik yuxularla, maraqlarla`..maraqlara açıqlama bir ...... yatağında..
Bilmirən nə yazım..necə təhlil edim..
Tənqidmi edim balaca faişəmizi..təhqirmi..?
Qırılan qəlbinə məlhəmmi olum..yoxsa əmi oğluna həmdəmmi..?
Ailə dağıtmamaq üçün susmalı idi..zorlayan `qəhrəman`ının övladlarına susaraq `xala` olmalı idi..
`faişə` etiketini ilk olaraq doğmaları vurdu üzərinə..qohumlarına ünvanlanmış nifrətinə yön verdi valideylərinə..ailəsinə..
Qaçmaq istədim hər şeydən, hər kəsdən..söyüşlərdən, təhqirlərdən..
Qaça bilməsəm də..qaçqın oldum hərkəsdən..
Başladığım sənətin sənətkarı oldum..hələ də `balaca faişə` loqosu var üzərimdə..
məhşurlaşdım bu sənətdə..bu sənətin əlçatmazı oldum..maşınlara, evlərə, `yataqlara` sahib oldum..kimliyimnən məhrum oldum..
Bir əşya tək kiməsə satılmaq, istəksizliklə, qarşı qoymazcasına, dinməz-söyləməz, özünü təslimiyyətlə..
Gənclik solarkən..zaman axıb gedərkən..seyr etməkdən başqa heç nə etməmək..
Ümidlərin yox oluşu..qurulmuş xəyalların, yaşanacaq illərin reallığı başqasının qollarında..yatağında..
Qurbanlıq qoyun tək..şənliklərə gülüş bəxş edən klon tək..
Son cəhd..son ümid..hər şeyə son deyərkən..son pərdə, son çıxış..
- Yorulmuşam..illərin yorğunluğu var üzərimdə..
Körpə uşaq kimi..uşaqlığa həsrət..
`zorlanaraq` alındı əlimdən uşaqlığım..ixtiyarsız susqunluqda boğuldum..
əlindən oyuncağı alınmış uşaqdan fərqsiz..`dəyərlilərim` alındı əlimdən..amma susdum..
Göz yaşlarım belə oğurlandı..bir içdən hayqırışa..`lənətli` kəlmələrə belə izin verilmədi..
Susduqca susduruldum..danışılması gərək zamanlar belə susdum..
Kəlmələr düyümləndi boğazımda, qusmaq istədim..
Yükləndikcə yükləndim..
- Yoruldum.. Baxdığım zərrədə itib, məkanlar dəyişmək istərdəm..
Xəyallardan ötə reallıq istərdim..
Yaxşı bir kimlik istərdim..kirlənməmiş, toxunulmamış..uşaqlıq paklığı oğurlanmamış..
Pak olmayan bu dünyada digərləri tək, mən də özümü pak olaraq görmək istərdim..
Gözlərimi yumduqda..qaranlıqların açılış səhnələrində `paklığın itirilməsini` görmək istəməzdim..
o Anı..o günü..o`nları silmək istərdim..
Zamanı yenidən başlatmaq istərdim..istifadə edilməmiş uşaqlıq illərinin rəngarəng rənglərinə yeni çalarlar qataraq şəhər inşa etmək..
Oxunulmamış nağılımı yenidən qələmə almaq.. `təpə gözsüz`..ümidləri alınmış uşaqsız..yeni bir nağıl olmaq..Oxuduqca şablonluqdan ötə..sünilikdən təcrilid olunmuş şirin yuxulara, xülyalara daldıracaq bir nağıl ola bilmək..
Həqqi məni kəşf etdirə biləcək nağıl ola bilmək..mən ola bilmək..
"özümü gücsüz hiss edirəm: istər fiziksəl..istər ruhsal..
bununda əsas səbəbi valideynlərimdi..çünki, uşaq vaxtından məni aciz kimi böyütdülər..
Çox yorğunam: bütün gün ya boş-boş oturmaq.. ya da gəzmək istəyirəm.. Çox vaxt o qədər yorğun bilirəm ki, özümü..gözümü bir yerə zilləyib baxıram..tərpətməyə halım yoxdu..
Arxamda bir güc hiuss etmək istəyirəm: ona yaslandığımda özümü güvəndə hiss edə biləcəyim..onun yanında heç vaxt qorxmayacağım.. məni həmişə qoruyacaq..ən sıxıntılı anlarımda mənə çıxış yolu göstərəcək..bir güc istəyirəm.."
müəllif: (Laməkan)